Orrialde:Garoa (1912).pdf/166

—Neuk ere naikoa badakart. Otsorik ikusi aldek?
—Illunabarrean.
—Zenbat ituan?
—Bat bakarra.
—Bat? Gure sarobe ondotik Arteaga aldera joan dituk amar bai gutxienez.
—Jesus Jaungoiko andia! Amar aña?
—Bai, amar... edo asko beintzat, ardi, beor, moxal ta otso danak nastean, batabestearen atzetik leiaz, garo salletan aurrera itxuturik, otarietan barruna zarrapaztaka, traba ta esi guztiak ausi ta urratuaz, aballako arria baño zunburruntsuago, ego aizerik gogorrena baño zazpi milla bidar ariñago ta zakarrago. Eztute ondamena makala egin bear otsuok!
—Agur orduan gure beortegiak.
—Beortegiak, artaldeak eta artzaiak.
—Artzaiak ere bai?
—Baita; biar goizean lagunen ezur bitzea izango diagu.
—Ezalda orrenbesteraño elduko.
—Ikusiko dek, bizi baaiz.
—Biziko algaituk.
—Etzekiak, motell, etzekiat. Eta nola ausartu aiz onaño etortzen?