Neurekin gel zaite arrats-begi da-ta:
itzal baten goxoz urdintzen da Jata.
Ene Josu maite,
gel zaite!
Neure egun argia berantz azkar doa,
itzalak jotzen dau atadi ondoa.
Arrats onen otza,
biotza!
Oi Bidazti Deuna, sar zaite neurera,
bertan dozu bada maitasun arrera.
Bekidat bizitza
zeure itza.
Idazti Doneak atzaldu daidazuz,
euren muin eztiak emon egistazuz.
Bel zeure mintzoa,
goxoa!
Ta barne gustia berotan dodala
argi biur bekit eriotz itzala.
Dana yat atsegin
Zeurekin.
Orain sakon dakust zeure eriotz ori;
zegaitik daukozun biotz deuna gori.
Ene Josu maite,
gel zaite!
(Gasteiz'ko espetxean, 1937)
