Edukira joan

Gauzen izaeraz/Liber sextus

Wikitekatik
Gauzen izaeraz  (K.a. I. mendea)  Lukrezio, translated by Xabier Amuriza Zarraonaindia
Liber sextus
Klasikoen Bildumaren parte. Itzultzaileen baimenarekin igota, jatorrizko liburua Domeinu Publikoan dago. Proiektu honi buruz gehiago jakiteko, bisita ezazu Wikiteka:Klasikoen bilduma

Liber sextus

CAPITULA

[aldatu]

50.     QUI PROCURATIONEM DIS ATTRIBUIT MUNDI

        SIBI IPSUM DE DIS IMMORTALIBUS

        SOLLICITUDINES CONSTITUERE

96.     DE TONITRU

160.   DE FULGERE

204.   IN NUBIBUS SEMINA IGNIS INESSE

219.   DE FULMINE

225.   IGNIS EX FULMINIS NATURA.

246.   FULMINA IN CRASSIORIBUS NUBIBUS

        ET ALTE GIGNI

285.   DE TONITRIBUS ET TERRAE MOTU

357.   AUTUMNO MAGIS FULMINA

        ET TONITRUA FIERI

451.   DE NUBIBUS

493.   SPIRACULA MUNDI

495.   DE IMBRIBUS

526.   DE ARQUO

535.   DE TERRAE MOTU

608.   QUARE MARE MAIUS NON FIAT

639.   DE AETNA

712.   DE NILO FLUVIO

738.   DE LACU AVERNI

749.   CORNICIS ATHENIS AD AEDEM MINERVAE

        NON ESSE

756.   IN SYRIA QUADRIPEDES

840.   CUR AQUA IN PUTEIS FRIGIDIOR SIT

        AESTATE

848.   DE FONTE AD HAMMONIS

879.   IN AQUA TAEDAM ARDERE

890.   DE FONTE ARADI IN MARE

906.   DE LAPIDE MAGNETE

921.   FLUERE AB OMNIBUS REBUS

936.   RARAS RES OMNES ESSE

1090. PESTILENTIA UNDE CREATUR

1138. DE PESTILENTIA ATHENIENSIUM

LIBER SEXTUS

[aldatu]

Primae frugiparos fetus mortalibus aegris

dididerunt quondam praeclaro nomine Athenae

et recreauerunt uitam legesque rogarunt,

et primae dederunt solacia dulcia uitae,

cum genuere uirum tali cum corde repertum,                                           5

omnia ueridico qui quondam ex ore profudit;

cuius et extincti propter diuina reperta

diuolgata uetus iam ad caelum gloria fertur.

Nam cum uidit hic ad uictum quae flagitat usus

omnia iam ferme mortalibus esse parata                                                10

et, proquam possent, uitam consistere tutam,

diuitiis homines et honore et laude potentis

adfluere atque bona gnatorum excellere fama,

nec minus esse domi cuiquam tamen anxia cordi,

atque animi ingratis uitam uexare <sine ulla>                                       15

pausa atque infestis cogi saeuire querellis,

intelligit ibi uitium uas efficere ipsum

omniaque illius uitio corrumpier intus

quae conlata foris et commoda cumque uenirent;

partim quod fluxum pertusumque esse uidebat,                                     20

ut nulla posset ratione explerier umquam;

partim quod taetro quasi conspurcare sapore

omnia cernebat, quaecumque receperat, intus.

Veridicis igitur purgauit pectora dictis

et finem statuit cupedinis atque timoris                                                  25

exposuitque bonum summum quo tendimus omnes

quid foret, atque uiam monstrauit, tramite paruo

qua possemus ad id recto contendere cursu,

quidue mali foret in rebus mortalibu passim,

quod fieret naturali uiarieque uolaret                                                      30

seu casu seu ui, quod sic natura parasset,

et quibus e portis occurri cuique deceret,

et genus humanum frustra plerumque probauit

uoluere curarum tristis in pectore fluctus.

Nam ueluti pueri trepidant atque omnia caecis                                      35

in tenebris metuunt sic nos in luce timemus

interdum, nilo quae sunt metuenda magis quam

quae pueri in tenebris pauitant finguntque futura.

Hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest

non radii solis nec lucida tela diei                                                           40

discutiant, sed naturae species ratioque.

Quo magis inceptum pergam pertexere dictis.


Et quoniam docui mundi mortalia templa

esse <et> natiuo consistere corpore caelum,

et quaecumque in eo fiunt fierique necessest,                                        45

pleraque dissolui, quae restant percipe porro,

quandoquidem semel insignem conscendere currum


* * *

uentorum existant placentur <ut> omnia rursum


* * *

quae fuerint sint placato conuersa furore.

Cetera quae fieri in terris caeloque tuentur                                             50

mortales, pauidis cum pendent mentibu saepe,

et faciunt animos humilis formidine diuom

depressosque premunt ad terram propterea quod

ignorantia causarum conferre deorum

cogit ad imperium res et concedere regnum.                                          55

Quorum operum causas nulla ratione uidere

possunt ac fieri diuino numine rentur.


Nam bene qui didicere deos securum agere aeuom,

si tamen interea mirantur qua ratione

quaeque geri possint, praesertim rebus in illis                                       60

quae supera caput aetheriis cernuntur in oris,

rursus in antiquas referuntur religiones

et dominos acris adsciscunt, omnia posse

quos miseri credunt, ignari quid queat esse,

quid nequeat, finita potestas denique cuique                                          65

quanam sit ratione atque alte terminus haerens;

quo magis errantes caeca ratione feruntur.

Quae nisi respuis ex animo longeque remittis

dis indigna putare alienaque pacis eorum,

delibata deum per te tibi numina sancta                                                 70

saepe oberunt; non quo uiolari summa deum uis

possit, ut ex ira poenas petere inhibat acris,

sed quia tute tibi placida cum pace quietos

constitues magnos irarum uoluere fluctus,

nec delubra deum placido cum pectore adibis,                                      75

nec de corpore quae sancto simulacra feruntur

in mentes hominum diuinae nuntia formae,

suscipere haec animi tranquilla pace ualebis.

Inde uidere licet qualis iam uita sequatur.


Quam quidem ut a nobis ratio uerissima longe                                      80

reiciat, quamquam sunt a me multa profecta,

multa tamen restant et sunt ornanda politis

uersibus; est ratio caeli <species> que tenenda,

sunt tempestates et fulmina clara canenda,

quid faciant et qua de causa cumque ferantur;                                       85

ne trepides caeli diuisis partibus amens

unde uolans ignis peruenerit aut in utram se

uerterit hinc partim, quo pacto per loca saepta

insinuarit, et hinc dominatus ut extulerit se.

Quorum operum causas nulla ratione uidere                                          90

possunt ac fieri diuino numien rentur.

Tu mihi supremae praescripta ad candida calcis

currenti spatium praemonstra, callida musa

Calliope, requies hominum diuomque uoluptas,

te duce ut insigni capiam cum laude coronam.                                      95

Principio tonitru quatiuntur caerula caeli

propterea quia concurrunt sublime uolantes

atheriae nubes contra pugnantibu uentis;

nec fit enim sonitus caeli de parte serena,

uerum ubicumque magis denso sunt agmine nubes,                            100

tam magis hinc magno fremitus fit murmure saepe.

Praeterea neque tam condenso corpore nubes

esse queunt quam sunt lapides ac tigna, neque autem

tam tenues quam sunt nebulae fumique uolantes;

nam cadere aut bruto deberent pondere pressae                                   105

ut lapides, aut ut fumus constare nequirent

nec cohibere niues gelidas et grandinis imbris.

Dant etiam sonitum patuli super aequora mundi,

carbasus ut quondam magnis intenta theatris

dat crepitum malos inter iactata trabesque                                           110

interdum percissa furit petulantibus auris

et fragilis <sonitus> chartarum commeditatur;

id quoque enim genus in tonitru cognoscere possis,

aut ubi suspensam uestem chartasque uolantis

uerberibus uenti uersant planguntque per auras.                                  115

Fit quoque enim interdum <ut> non tam concurrere nubes

frontibus aduersis possint quam de latere ire

diuerso motu radentes corpora tractim,

aridus unde auris terget sonus ille diuque

ducitur, exierunt donec regionibus artis.                                              120

Hoc etiam pacto tonitru concussa uidentur

omnia saepe graui tremere et diuolsa repente

maxima dissiluisse capacis moenia mundi,

cum subito ualidi uenti conlecta procella

nubibus intorsit sese conclusaque ibidem                                            125

turbine uersanti magis ac magis undique nubem

cogit uti fiat spisso caua corpore circum,

post ubi conminuit uis eius et impetus acer,

tum perterricrepo sonitu dat scissa fragorem.

Nec mirum, cum plena animae uesicula parua                                    130

saepe ita dat magnum sonitum displosa repente.

Est etiam ratio, cum uenti nubila perflant,

ut sonitus faciant, etenim ramosa uidemus

nubila saepe modis multis atque aspera ferri;

scilicet ut, crebram siluam cum flamina cauri                                     135

perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem.

Fit quoque ut interdum ualidis uis incita uenti

perscindat nubem perfringens impete recto;

nam quid possit ibi flatus manifesta docet res,

hic, ubi lenior est, in terra cum tamen alta                                           140

arbusta euoluens radicibus haurit ab imis.

Sunt etiam fluctus per nubila, qui quasi murmur

dant in fragendo grauiter; quod item fit in altis

fluminibus magnoque mari, cum frangitur aestus.


Fit quoque, ubi e nubi in nubem uis incidit ardens                              145

fulminis; haec multo si forte umore recepit

ignem, continuo magno clamore trucidat;

ul calidis candens ferrum e fornacibus olim

stridit, ubi in gelidum propere demersimus imbrem.

Aridior porro si nubes accipit ignem,                                                   150

uritur ingenti sonitu succensa repente;

lauricomos ut si per montis flamma uagetur

turbine uentorum comburens impete magno;

nec res ulla magis quam Phoebi Delphica laurus

terribili sonitu flamma crepitante crematur.                                         155

Denique saepe geli multus fragor atque ruina

grandinis in magnis sonitum dat nubibus alte:

uentus enim cum confercit, franguntur in artum

concreti montes nimborum et grandine mixti.

Fulgit item, nubes ignis cum semina multa                                          160

excussere suo concursu; ceu lapidem si

percutiat lapis aut ferrum; nam tum quoque lumen

exilit et claras scintillas dissipat ignis.

Sed tonitrum fit uti post auribus accipiamus,

fulgere quam cernant oculi, quia semper ad auris                               165

tardius adueniunt quam uisum quae moueant res.

Id licet hinc etiam cognoscere, caedere si quem

ancipiti uideas ferro procul arboris auctum,

ante fit ut cernas ictum quam plaga per auris

det sonitum; sic fulgorem quoque cernimus ante                                170

quam tonitrum accipimus, pariter qui mittitur igni

e simili causa, concursu natus eodem.

Hoc etiam pacto uolucri loca lumine tingunt

nubes et tremulo tempestas impete fulgit.

Ventus ubi inuasit nubem et uersatus ibidem                                       175

fecit ut ante cauam docui spissescere nubem,

mobilitate sua feruescit, ut omnia motu

percalefacta uides ardescere, plumbea uero

glans etiam longo cursu uoluenda liquescit.

Ergo feruidus hic nubem cum perscidit atram,                                    180

dissipat ardoris quasi per uim expressa repente

semina quae faciunt nictantia fulgura flammae;

inde sonus sequitur qui tardius adficit auris

quam quae perueniunt oculorum ad lumina nostra.

Scilicet hoc densis fit nubibus et simul alte                                         185

extructis aliis alias super impete miro;

ne tibi sit frudi quod nos inferme uidemus

quam sint lata magis quam sursum extructa quid extent.

Contemplator enim, cum montibus adsimulata

nubila portabunt uenti transuersa per auras,                                         190

aut ubi per magnos montis cumulata uidebis

insuper esse aliis alia atque urgere superne

in statione locata sepultis undique uentis,

tum poteris magnas moles cognoscere eorum

speluncasque uelut saxis pendentibu structas                                      195

cernere, quas uenti cum tempestate coorta

complerunt, magno indignantur murmure clausi

nubibus in caueisque ferarum more minantur;

nunc hinc nunc illinc fremitus per nubila mittunt

quaerentesque uiam circum uersantur et ignis                                     200

semina conuoluunt <e> nubibus atque ita cogunt

multa rotantque cauis flammam fornacibus intus,

donec diuolsa fulserunt nube corusci.

Hac etiam fit uti de causa mobilis ille

deuolet in terram liquidi color aureus ignis,                                         205

semina quod nubes ipsas permulta necessust

ignis habere, etenim cum sunt umore sine ullo.

flammeus <est> plerumque colos et splendidus ollis.

Quippe etenim solis de lumine multa necessest

concipere ut merito rubeant ignisque profundant                                210

Hasce igitur cum uentus agens contrusit in unum

compressitque locum cogens, expressa profundunt

semina quae faciunt flammae fulgere colores.

Fulgit item, cum rarescunt quoque nubila caeli;

nam cum uentus eas leuiter diducit euntis                                            215

dissoluitque, cadant ingratis illa necessest

semina quae faciunt fulgorem; tum sine taetro

terrore et sonitu fulgit nulloque tumultu.


Quod superest, <quali> natura praedita constent

fulmina, declarant ictus et inusta uaporis                                             220

signa notaeque grauis halantis sulpuris auras;

ignis enim sunt haec non uenti signa neque imbris.

Praeterea sae<pe> accendunt quoque tecta domorum

et celeri flamma dominantur in aedibus ipsis.

Hunc tibi subtilem cum primis ignibus ignem                                     225

constituit natura minutis mobilibusque

corporibus, cui nil omnino obsistere possit.

Transit enim ualidum fulmen per saepta domorum,

clamor ut ac uoces, transit per saxa, per aera,

et liquidum puncto facit aes in tempore et aurum,                               230

curat item uasis integris uina repente

diffugiant, quia nimirum facile omnia circum

conlaxat rareque facit lateramina uasis

adueniens calor eius et insinuatus in ipsum

mobiliter soluens differt primordia uini.                                              235

Quod solis uapor aetatem non posse uidetur

efficere usque adeo pollens feruore corusco:

tanto mobilior uis et dominantior haec est.


Nunc ea quo pacto gignantur et impete tanto

fiant ut possint ictu discludere turris,                                                    240

disturbare domos, auellere tigna trabesque,

et monimenta uirum commoliri atque ciere,

exanimare homines, pecudes prosternere passim,

cetera de genere hoc qua ui facere omnia possint,

expediam, neque <te> in promissis plura morabor.                             245

Fulmina gignier e crassis alteque putandumst

nubibus extructis; nam caelo nulla sereno

nec leuiter densis mittuntur nubibus umquam.

Nam dubio procul hoc fieri manifesta docet res;

quod tum per totum concrescunt aera nubes,                                       250

undique uti tenebras omnis Acherunta reamur

liquisse et magnas caeli complesse cauernas:

usque adeo taetra nimborum nocte coorta

inpendent atrae formidinis ora superne,

cum commoliri tempestas fulmina coeptat.                                          255

Praeterea persaepe niger quoque per mare nimbus,

ut picis e caelo demissum flumen, in undas

sic cadit effertus tenebris procul et trahit atram

fulminibus grauidam tempestatem atque procellis,

ignibus ac uentis cum primis ipse repletus,                                          260

in terra quoque ut horrescant ac tecta requirant.

Sic igitur supera nostrum caput esse putandumst

tempestatem altam. Neque enim caligine tanta

obruerent terras, nisi inaedificata superne

multa forent multis exempto nubila sole;                                             265

nec tanto possent uenientes opprimere imbri,

flumina abundare ut facerent camposque natare,

si non extructis foret alte nubibus aether.

Hic igitur uentis atque ignibus omnia plena

sunt; ideo passim fremitus et fulgura fiunt.                                          270

Quippe etenim supra docui permulta uaporis

semina habere cauas nubis et multa necessest

concipere ex solis radiis ardoreque eorum.

Hoc ubi uentus eas idem qui cogit in unum

forte locum quemuis, expressit multa uaporis                                     275

semina seque simul cum eo commiscuit igni,

insinuatus ibi uortex uersatur in arto

et calidis acuit fulmen fornacibus intus.

Nam duplici ratione accenditur, ipse sua cum

mobilitate calescit et e contagibus ignis.                                              280

Inde ubi percaluit uenti uis <et> grauis ignis

impetus incessit, maturum tum quasi fulmen

perscindit subito nubem, ferturque coruscis

omnia luminibus lustrans loca percitus ardor.

Quem grauis insequitur sonitus, displosa repente                                285

opprimere ut caeli uideantur templa superne.

Inde tremor terras grauiter pertemptat et altum

murmura percurrunt caelum; nam tota fere tum

tempestas concussa tremit fremitusque mouentur.

Quo de concussu sequitur grauis imber et uber,                                  290

omnis uti uideatur in imbrem uertier aether,

atque ita praecipitans ad diluuiem reuocare:

tantus discidio nubis uentique procella

mittitur, ardenti sonitus cum prouolat ictu.

Est etiam cum uis extrinsecus incita uenti                                           295

incidit in calidam maturo culmine nubem;

quam cum perscidit, extemplo cadit igneus ille

uertex quam patrio uocitamus nomine fulmen.

Hoc fit idem in partis alias, quocumque tulit uis.

Fit quoque ut interdum uenti uis missa sine igni                                 300

igniscat tamen in spatio longoque meatu,

dum uenit, amittens in cursu corpora quaedam

grandia quae nequeunt pariter penetrare per auras;

atque alia ex ipso conradens aere portat

paruola quae faciunt ignem commixta uolando;                                  305

non alia longe ratione ac plumbea saepe

feruida fit glans in cursu, cum multa rigoris

corpora dimittens ignem concepit in auris.

Fit quoque ut ipsius plagae uis excitet ignem,

frigida cum uenti pepulit uis missa sine igni,                                       310

nimirum quia, cum uementi perculit ictu,

confluere ex ipso possunt elementa uaporis

et simul ex illa quae tum res excipit ictum;

ut, lapidem ferro cum caedimus, euolat ignis,

nec, quod frigida uis ferrist, hoc setius illi                                           315

semina concurrunt calidi fulgoris ad ictum.

Sic igitur quoque res accendi fulmine debet,

opportuna fuit si forte et idonea flammis.

Nec temere omnino plane uis frigida uenti

esse potest, ea quae tanta ui missa supernest,                                      320

quin, prius in cursu si non accenditur igni,

at tepefacta tamen ueniat commixta calore.


Mobilitas autem fit fulminis et grauis ictus,

et celeri ferme percurrunt fulmina lapsu,

nubibus ipsa quod omnino prius incita se uis                                       325

colligit et magnum conamen sumit eundi,

inde ubi non potuit nubes capere inpetis auctum,

exprimitur uis atque ideo uolat impete miro,

ut ualidis quae de tormentis missa feruntur.

Adde quod e paruis et leuibus est elementis,                                       330

nec facilest tali naturae opsistere quicquam.

Inter enim fugit ac penetrat per rara uiarum,

non igitur multis offensibus in remorando

haesitat, hanc ob rem celeri uolat impete labens.

Deinde, quod omnino natura pondera deorsum                                   335

omnia nituntur, cum plagast addita uero,

mobilitas duplicatur et impetus ille grauescit,

ut uementius et citius quaecumque morantur

obuia discutiat plagis itinerque sequatur.

Denique quod longo uenit impete, sumere debet                                 340

mobilitatem etiam atque etiam, quae crescit eundo

et ualidas auget uiris et roborat ictum;

nam facit ut quae sint illius semina cumque

e regione locum quasi in unum cuncta ferantur,

omnia coniciens in eum uoluentia cursum.                                          345

Forsitan ex ipso ueniens trahat aere quaedam

corpora quae plagis incendunt mobilitatem.

Incolumisque uenit per res atque integra transit

multa, foraminibus liquidus quia transuiat ignis,

multaque perfigit, cum corpora fulminis ipsa                                      350

corporibus rerum inciderunt, qua texta tenentur.

Dissoluit porro facile aes aurumque repente

conferuefacit, e paruis quia facta minute

corporibus uis est et leuibus ex elementis,

quae facile insinuantur et insinuata repente                                         355

dissoluont nodos omnis et uincla relaxant.

Autumnoque magis stellis fulgentibus apta

concutitur caeli domus undique totaque tellus,

et cum tempora se ueris florentia pandunt.

Frigore enim desunt ignes uentique calore                                           360

deficiunt neque sunt tam denso corpore nubes.

Interutrasque igitur cum caeli tempora constant,

tum uariae causae concurrunt fulminis omnes.

Nam fretus ipse anni permiscet frigus <et> aestum,

quorum utrumque opus est fabricanda ad fulmina nubi,                     365

ut discordia <sit> rerum magnoque tumultu

ignibus et uentis furibundus fluctuet aer.

Prima caloris enim pars est postrema rigoris:

tempus id est uernum; quare pugnare necessest

dissimilis inter se <res> turbareque mixtas.                                         370

Et calor extremus primo cum frigore mixtus

uoluitur, autumni quod fertur nomine tempus,

hic quoque confligunt hiemes aestatibus acres.

Propterea <freta> sunt haec anni nominitanda,

nec mirumst, in eo si tempore plurima fiunt                                        375

fulmina tempestasque cietur turbida caelo,

ancipiti quoniam bello turbatur utrimque,

hinc flammis illinc uentis umoreque mixto.


Hoc est igniferi naturam fulminis ipsam

perspicere et qua ui faciat rem quamque uidere,                                  380

non Tyrrhena retro uoluentem carmina frustra

indicia occultae diuum perquirere mentis,

unde uolans ignis peruenerit aut in utram se

uerterit hinc partem, quo pacto per loca saepta

insinuarit, et hinc dominatus ut extulerit se,                                        385

quidue nocere queat de caelo fulminis ictus.

Quod si Iuppiter atque alii fulgentia diui

terrifico quatiunt sonitu caelestia templa

et iaciunt ignem quo cuiquest cumque uoluntas,

cur quibus incautum scelus auersabile cumquest                                 390

non faciunt icti flammas ut fulguris halent

pectore perfixo, documen mortalibus acre,

et potius nulla sibi turpi conscius in re

uoluitur in flammis innoxius inque peditur

turbine caelesti subito correptus et igni?                                              395

Cur etiam loca sola petunt frustraque laborant?

An tum bracchia consuescunt firmantque lacertos?

In terraque patris cur telum perpetiuntur

optundi? Cur ipse sinit neque parcit in hostis?

Denique cur numquam caelo iacit unidque puro                                 400

Iuppiter in terras fulmen sonitusque profundit?

An simul ac nubes successere, ipse in eas tum

descendit, prope ut hinc teli determinet ictus?

In mare qua porro mittit ratione? Quid undas

arguit et liquidam molem camposque natantis?                                   405

Praeterea si uult caueamus fulminis ictum,

cur dubitat facere ut possimus cernere missum?

Si nec opinantis autem uolt opprimere igni,

cur tonat ex illa parte, ut uitare queamus,

cur tenebras ante et fremitus et murmura concit?                                410

Et simul in multas partis qui credere possis

mittere? An hoc ausis numquam contendere factum,

ut fierent ictus uno sub tempore plures?

At saepest numero factum fierique necessest,

ut pluere in multis regionibus et cadere imbris,                                   415

fulmina sic uno fieri sub tempore multa.

Postremo cur sancta deum delubra suasque

discutit infesto praeclaras fulmine sedes

et bene facta deum frangit simulacra suisque

demit imaginibus uiolento uolnere honorem?          420

Altaque cur plerumque petit loca plurimaque eius

montibus in summis uestigia cernimus ignis?


Quod superest, facilest ex his cognoscere rebus,

presteras Graii quos ab re nominitarunt,

in mare qua missi ueniant ratione superne.                                          425

Nam fit ut interdum tamquam demissa columna

in mare de caelo descendat, quam freta circum

feruescunt grauiter spirantibus incita flabris,

et quaecumque in eo tum sint deprensa tumultu

nauigia in summum ueniant uexata periclum.                                     430

Hoc fit ubi interdum non quit uis incita uenti

rumpere quam coepit nubem, sed deprimit, ut sit

in mare de caelo tamquam demissa columna,

paulatim, quasi quid pugno bracchique superne

coniectu trudatur et extendatur in undas;                                             435

quam cum discidit, hinc prorumpitur in mare uenti

uis et feruorem mirum concinnat in undis.

Versabundus enim turbo descendit et illam

deducit pariter lento cum corpore nubem;

quam simul ac grauidam detrusit ad aequora ponti,                            440

ille in aquam subito totum se inmittit et omne

excitat ingenti sonitu mare feruere cogens.

Fit quoque ut inuolat uenti se nubibus ipse

uertex conradens ex aere semina nubis

et quasi demissum caelo prestera imitetur.                                           445

Hic ubi se in terras demisit dissoluitque,

turbinis inmanem uim prouomit atque procellae.

Sed quia fit raro omnino montisque necessest

officere in terris, apparet crebrius idem

prospectu maris in magno caeloque patenti.                                        450


Nubila concrescunt ubi corpora multa uolando

hoc super in caeli spatio coiere repente

asperiora, modis quae possint indupedita

exiguis tamen inter se compressa teneri.

Haec faciunt primum paruas consistere nubes;                                    455

inde ea comprendunt inter se conque gregantur

et coniungendo crescunt uentisque feruntur

usque adeo donec tempestas saeua coortast.

Fit quoque uti montis uicina cacumina caelo

quam sit quoque magis, tanto magis edita fument                               460

adsidue fuluae nubis caligine crassa

propterea quia, cum consistunt nubila primum,

ante uidere oculi quam possint, tenuia, uenti

portantes cogunt ad summa cacumina montis;

hic demum fit uti turba maiore coorta                                                  465

et condesa queant apparere et simul ipso

uertice de montis uideantur surgere in aethram.

Nam loca declarat sursum uentosa patere

res ipsa et sensus, montis cum ascendimus altos.

Praeterea permulta mari quoque tollere toto                                        470

corpora naturam declarant litore uestes

suspensae, cum concipiunt umoris adhaesum.

Quo magis ad nubes augendas multa uidentur

posse quoque e salso consurgere momine ponti:

nam ratio consanguineast umoribus omnis.                                         475

Praeterea fluuiis ex omnibus et simul ipsa

surgere de terra nebulas aestumque uidemus,

quae uelut halitus hinc ita sursum expressa feruntur

suffunduntque sua caelum caligine et altas

sufficiunt nubis paulatim conueniundo:                                               480

urget enim quoque signiferi super aetheris aestus

et quasi densendo subtexit caerula nimbis.

Fit quoque ut hunc ueniant in caelum extrinsecus illa

corpora quae faciunt nubis nimbosque uolantis;

innumerabilem enim numerum summamque profundi                       485

esse infinitam docui, quantaque uolarent

corpora mobilitate ostendi quamque repente

inmemorabile <per> spatium transire solerent.

Haud igitur mirumst si paruo tempore saepe

tam magnis nimbis tempestas atque tenebrae                                      490

coperiant maria ac terras inpensa superne,

undique quandoquidem per caulas aetheris omnis

et quasi per magni circum spiracula mundi

exitus introitusque elementis redditus extat.


Nunc age, quo pacto pluuius concrescat in altis                                  495

nubibus umor et in terras demissus ut imber

decidat, expediam. Primum iam semina aquai

multa simul uincam consurgere nubibus ipsis

omnibus ex rebus pariterque ita crescere utrumque,

et nubis et aquam quaecumque in nubibus extat,                                 500

ut pariter nobis corpus cum sanguine crescit,

sudor item atque umor quicumque est denique membris.

Concipiunt etiam multum quoque saepe marinum

umorem, ueluti pendentia uellera lanae

cum supera magnum mare uenti nubila portant.                                  505

Consimili ratione ex omnibus amnibus umor

tollitur in nubes. Quo cum bene semina aquarum

multa modis multis conuenere undique adaucta,

confertae nubes <umorem> mittere certant

dupliciter: nam uis uenti contrudit et ipsa                                            510

copia nimborum turba maiore coacta

urget et e supero premit ac facit effluere imbris.

Praeterea cum rarescunt quoque nubila uentis

aut dissoluuntur, solis super icta calore,

mittunt umorem pluuium stillantque, quasi igni                                  515

cera super calido tabescens multa liquescat.

Sed uemens imber fit, ubi uementer utraque

nubila ui cumulata premuntur et impete uenti.

At retinere diu pluuiae longumque morari

consuerunt, ubi multa cientur semina aquarum                                   520

atque aliis aliae nubes nimbique rigantes

insuper atque omni uulgo de parte feruntur,

terraque cum fumans umorem tota redhalat.


Hic ubi sol radiis tempestatem inter opacam

aduersa fulsit nimborum aspargine contra,                                          525

tum color in nigris existit nubibus arci.


Cetera quae sursum crescunt sursumque creantur,

et quae concrescunt in nubibus, omnia, prorsum

omnia, nix uenti grando gelidaeque pruinae

et uis magna geli, magnum duramen aquarum,                                   530

et mora quae fluuios passim refrenat auentis,

perfacilest tamen haec reperire animoque uidere

omnia quo pacto fiant quareue creentur,

cum bene cognoris elementis reddita quae sint.


Nunc age quae ratio terrai motibus extet                                              535

percipe. Et in primis terram fac ut esse rearis

subter item ut supera uentosis undique plenam

speluncis multosque lacus multasque lacunas

in gremio gerere et rupes deruptaque saxa;

multaque sub tergo terrai flumina tecta                                                540

uoluere ui fluctus summersaque saxa putandumst.

Undique enim similem esse sui res postulat ipsa.

His igitur rebus subiunctis subpositisque

terra superne tremit magnis concussa ruinis,

subter ubi ingentis speluncas subruit aetas;                                          545

quippe cadunt toti montes magnoque repente

concussu late disserpunt inde tremores.

Et merito, quoniam plaustris concussa tremescunt

tecta uiam propter non magno pondere tota,

nec minus exultant scruposum ubi cumque uiai                                  550

ferratos utrimque rotarum succutit orbes.

Fit quoque, ubi in magnas aquae uastasque lacunas

gleba uetustate e terra prouoluitur ingens,

ut iactetur aquae fluctu quoque terra uacillans;

ut uas inter<dum> non quit constare, nisi umor                                  555

destitit in dubio fluctu iactarier intus.

Praeterea uentus cum per loca subcaua terrae

collectus parte ex una procumbit et urget

obnixus magnis speluncas uiribus altas,

incumbit tellus quo uenti prona premit uis:                                          560

tum supera terram quae sunt extructa domorum

ad caelumque magis quanto sunt edita quaeque,

inclinata minent in eandem prodita partem

protractaeque trabes inpendent ire paratae.

Et metuunt magni naturam credere mundi                                           565

exitiale aliquod tempus clademque manere,

cum uideant tantam terrarum incumbere molem!

Quod nisi respirent uenti, <uis> nulla refrenet

res neque ab exitio possit reprehendere euntis;

nunc quia respirant alternis inque grauescunt                                      570

et quasi collecti redeunt ceduntque repulsi,

saepius hanc ob rem miniatur terra ruinas

quam facit; inclinatur enim retroque recellit

et recipit prolapsa suas inpondera sedes.

Hac igitur ratione uacillant omnia tecta,                                               575

summa magis mediis, media imis, ima perhilum.

Est haec eiusdem quoque magni causa tremoris,

uentus ubi atque animae subito uis maxima quaedam

aut extrinsecus aut ipsa tellure coorta

in loca se caua terrai coniecit ibique                                                     580

speluncas inter magnas fremit ante tumultu

uersabunda<que> portatur, post incita cum uis

exagitata foras erumpitur et simul altam

diffidens terram magnum concinnat hiatum.

In Syria Sidone quod accidit et fuit Aegi                                             585

in Peloponneso, quas exitus hic animai

disturbat urbes et terrae motus obortus.

Multaque praeterea ceciderunt moenia magnis

motibus in terris et multae per mare pessum

subsedere suis pariter cum ciuibus urbes.                                            590

Quod nisi prorumpit, tamen impetus ipse animai

et fera uis uenti per crebra foramina terrae

dispertitur ut horror et incutit inde tremorem;

frigus uti nostros penitus cum uenit in artus,

concutit inuitos cogens tremere atque mouere.                                    595

Ancipiti trepidant igitur terrore per urbis,

tecta superne timent, metuunt inferne cauernas

terrai ne dissoluat natura repente,

neu distracta suum late dispandat hiatum

idque suis confusa uelit complere ruinis.                                             600

Proninde licet quamuis caelum terramque reantur

incorrupta fore aeternae mandata saluti;

et tamen interdum praesens uis ipsa pericli

subdit et hunc stimulum quadam de parte timoris,

ne pedibus raptim tellus subtracta feratur                                             605

in barthrum rerumque sequatur prodita summa

funditus et fiat mundi confusa ruina.


Principio mare mirantur non reddere maius

naturam, quo sit tantus decursus aquarum,

omnia quo ueniant ex omini flumina parte.                                          610

Adde uagos imbris tempestatesque uolantes,

omnia quae maria ac terras sparguntque rigantque;

adde suos fontis; tamen ad maris omnia summam

guttai uix instar erunt unius adaugmen;

quo minus est mirum mare non augescere magnum.                           615

Praeterea magnam sol partem detrahit aestu.

Quippe uidemus enim uestis umore madentis

exsiccare suis radiis ardentibu solem:

at pelage multa et late substrata uidemus.

Proinde licet quamuis ex uno quoque loco sol                                     620

umoris paruam delibet ab aequore partem;

largiter in tanto spatio tamen auferet undis.

Tum porro uenti quoque magnam tollere partem;

umoris possunt uerrentes aequora, uentis

una nocte uias quoniam persaepe uidemus                                           625

siccari mollisque luti concrescere crustas.

Praeterea docui multum quoque tollere nubes

umorem magno conceptum ex aequore ponti

et passim toto terrarum spargere in orbi,

cum pluit in terris et uenti nubila portant.                                            630

Postremo quoniam raro cum corpore tellus

est, et coniunctast, oras maris undique cingens,

debet, ut in mare de terris uenit umor aquai,

in terras itidem manare ex aequore salso:

percolatur enim uirus, retroque remanat                                               635

materies umoris et ad caput amnibus omnis

confluit, inde super terras redit agmine dulci

qua uia secta semel liquido pede detulit undas.


Nunc ratio quae ist, per fauces montis ut Aetnae

expirent ignes interdum turbine tanto,                                                  640

expediam: neque enim mediocri clade coorta

flammea tempestas Siculum dominata per agros

finitimis ad se conuertit gentibus ora,

fumida cum caeli scintillare omnia templa

cernentes pauida complebant pectora cura,                                          645

quid moliretur rerum natura nouarum.

Hisce tibi in rebus latest alteque uidendum

et longe cunctas in partis dispiciendum,

ut reminiscaris summam rerum esse profundam

et uideas caelum summai totius unum                                                  650

quam sit paruula pars et quam multesima constet

nec tota pars, homo terrai quota totius unus.

Quod bene propositum si plane contueare

ac uideas plane, mirari multa relinquas.

Numquis enim nostrum miratur siquis in artus                                    655

accepit calido febrim feruore coortam

aut alium quemuis morbi per membra dolorem?

Opturgescit enim subito pes, arripit acer

saepe dolor dentes, oculos inuadit in ipsos,

existit sacer ignis et urit corpore serpens                                              660

quamcumque arripuit partim, repitque per artus,

nimirum quia sunt multarum semina rerum,

et satis haec tellus morbi caelumque mali fert,

unde queat uis immensi procrescere morbi.

Sic igitur toti caelo terraeque putandumst                                            665

ex infinito satis omnia suppeditare,

unde repente queat tellus concussa moueri

perque mare ac terras rapidus percurrere turbo,

ignis abundare Aetnaeus, flammescere caelum;

id quoque enim fit et ardescunt caelestia templa                                 670

et tempestates pluuiae grauiore coortu

sunt, ubi forte ita se tetulerunt semina aquarum.

«At nimis est ingens incendi turbidus ardor.»

Scilicet et fluuius qui uisus maximus ei

qui non ante aliquem maiorem uidit, et ingens                                    675

arbor homoque uidetur, et omnia de genere omni

maxima quae uidit quisque, haec ingentia fingit,

cum tamen omnia cum caelo terraque marique

nil sint ad summam summai totius omnem.

Nunc tamen illa modis quibus inritata repente                                     680

flamma foras uastis Aetnae fornacibus efflet,

expediam. Primum totius sub caua montis

est natura, fere silicum suffulta cauernis.

Omnibus est porro in speluncis uentus et aer

Ventus enim fit, ubi est agitando percitus aer.                                     685

Hic ubi percaluit calefecitque omnia circum

saxa furens, qua contingit, terramque, et ab ollis

excussit calidum flammis uelocibus ignem,

tollit se ac rectis ita faucibus eicit alte.

Fert itaque ardorem longe longeque fauillam                                      690

differt et crassa uoluit caligine fumum

extruditque simul mirando pondere saxa;

ne dubites quin haec animai turbida sit uis.

Praeterea magna ex parti mare montis ad eius

radices frangit fluctus aestumque resorbet.                                          695

Ex hoc usque mari speluncae montis ad altas

perueniunt subter fauces. Hac ire fatendumst


* * *

et penetrare mari penitus res cogit aperto

atque efflare foras ideoque extollere flammam

saxaque subiectare et harenae tollere nimbos.                                     700

In summo sunt uertice enim crateres, ut ipsi

nominitant; nos quod fauces perhibemus et ora.


Sunt aliquot quoque res quarum unam dicere causam

non satis est, uerum pluris, unde una tamen sit;

corpus ut exanimum siquod procul ipse iacere                                    705

conspicias hominis, fit ut omnis dicere causas

conueniat leti, dicatur ut illius una;

nam neque eum ferro nec frigore uincere possis

interiisse neque a morbo neque forte ueneno,

uerum aliquid genere esse ex hoc quod contigit ei                              710

scimus. Item in multis hoc rebus dicere habemus.


Nilus in aestatem crescit campisque redundat

unicus in terris, Aegypti totius amnis.

Is rigat Aegyptum medium per saepe calorem,

aut quia sunt aestate aquilones ostia contra,                                         715

anni tempore eo qui etesiae esse feruntur,

et contra fluuium flantes remorantur et undas

cogentes sursus replent coguntque manere.

Nam dubio procul haec aduerso flabra feruntur

flumine, quae gelidis ab stellis axis aguntur;                                       720

ille ex aestifera parti uenit amnis ab austro,

inter nigra uirum percocto saecla colore

exoriens penitus media ab regione diei.

Est quoque uti possit magnus congestus harenae

fluctibus aduersis oppilare ostia contra,                                               725

cum mare permotum uentis ruit intus harenam;

quo fit uti pacto liber minus exitus amnis

et procliuis item fiat minus impetus undis.

Fit quoque uti pluuiae forsan magis ad caput ei

tempore eo fiant, quo etesia flabra aquilonum                                     730

nubila coniciunt in eas tunc omnia partis.

Scilicet ad mediam regionem eiecta diei

cum conuenerunt, ibi ad altos denique montis

contrusae nubes conguntur uique premuntur.

Forsitan Aethiopum penitus de montibus altis                                     735

crescat, ubi in campos albas descendere ningues

tabificis subigit radiis sol omnia lustrans.


Nunc age, Auerna tibi quae sint loca cumque lacusque

expediam, quali natura praedita constent.

Principio, quod Auerna uocantur nomine, id ab re                              740

inpositumst, quia sunt auibus contraria cunctis,

e regione ea quod loca cum uenere uolantes,

remigii oblitae pennarum uela remittunt

praecipitesque cadunt molli ceruice profusae

in terram, si forte ita fert natura locorum,                                            745

aut in aquam, si forte lacus substratus Auerni.

Is locus est Cumas apud, acri sulpure montes

oppleti calidis ubi fumant fontibus aucti.

Est et Athenaeis in moenibus, arcis in ipso

uertice, Palladis ad templum Tritonidis almae,                                    750

quo numquam pennis appellunt corpora raucae

cornices, non cum fumant altaria donis;

usque adeo fugitant non iras Palladis acris

peruigili causa, Graium ut cecinere poetae,

sed natura loci opus efficit ipsa suapte.                                                755

In Syria quoque fertur item locus esse uideri,

quadripedes quoque quo simul ac uestigia primum

intulerint, grauiter uis cogat concidere ipsa,

manibus ut si sint diuis mactata repente.

Omnia quae naturali ratione geruntur,                                                  760

et quibus e fiant causis apparet origo;

ianua ne pote eis Orci regionibus esse

credatur, post hinc animas Acheruntis in oras

ducere forte deos manis inferne reamur,

naribus alipedes ut cerui saepe putantur                                               765

ducere de latebris serpentia saecla ferarum.

Quod procul a uera quam sit ratione repulsum

percipe; nam de re nunc ipsa dicere conor.

Principio hoc dico, quod dixi saepe quoque ante,

in terra cuiusque modi rerum esse figuras;                                           770

multa, cibo quae sunt, uitalia, multaque, morbos

incutere et mortem quae possint adcelerare.

Et magis esse aliis alias animantibus aptas

res ad uitai rationem ostendimus ante

propter dissimilem naturam dissimilisque                                            775

texturas inter sese primasque figuras.

Multa meant inimica per auris, multa per ipsas

insinuant naris infesta atque aspera tactu,

nec sunt multa parum tactu uitanda neque autem

aspectu fugienda saporeque tristia quae sint.                                       780

Deinde uidere licet quam multae sint homini res

acriter infesto sensu spurcaeque grauesque;

arboribus primum certis grauis umbra tributa

usque adeo, capitis faciant ut saepe dolores,

siquis eas subter iacuit prostratus in herbis.                                         785

Est etiam magnis Heliconis montibus arbos

floris odore hominem taetro consueta necare.

Scilicet haec ideo terris ex omnia surgunt,

multa modis multis multarum semina rerum

quod permixta gerit tellus discretaque tradit.                                       790

Nocturnumque recens extinctum lumen ubi acri

nidore offendit nares, consopit ibidem,

concidere et spumas qui morbo mittere sueuit.

Castoreoque graui mulier sopita recumbit

et manibus nitidum teneris opus effluit ei,                                           795

tempore eo si odoratast quo menstrura soluit.

Multaque praeterea languentia membra per artus

soluunt atque animam labefactant sedibus intus.

Denique si calidis etiam cunctere lauabris

plenior et fueris, solio feruentis aquai                                                  800

quam facile in medio fit uti des saepe ruinas!

Carbonumque grauis uis atque odor insinuatur

quam facile in cerebrum, nisi aquam praecepimus ante!

At cum membra domans percepit feruida febris,

tum fit odor uini plagae mactabilis instar.                                            805

Nonne uides etiam terra quoque sulpur in ipsa

gignier et taetro concrescere odore bitumen;

denique ubi argenti uenas aurique sequuntur,

terrai penitus scrutantes abdita ferro,

qualis expiret Scaptensula subter odores?                                            810

Quidue mali fit ut exhalent aurata metalla!

Quas hominum reddunt facies qualisque colores!

Nonne uides audisue perire in tempore paruo

quam soleant et quam uitai copia desit,

quos opere in tali cohibet uis magna necessis?                                    815

Hos igitur tellus omnis exaestuat aestus

expiratque foras in apertum promptaque caeli.

Sic et Auerna loca alitibus summittere debent

mortiferam uim, de terra quae surgit in auras,

ut spatium caeli quadam de parte uenenet;                                           820

quo simul ac primum pennis delata sit ales,

impediatur ibi caeco correpta ueneno,

ut cadat e regione loci, qua derigit aestus.

Quo cum conruit, hic eadem uis illius aestus

reliquas uitae membris ex omnibus aufert.                                           825

Quippe etenim primo quasi quendam conciet aestum;

posterius fit uti, cum iam cecidere ueneni

in fontis ipsos, ibi sit quoque uita uomenda

propterea quod magna mali fit copia circum.

Fit quoque ut interdum uis haec atque aestus Auerni                          830

aera, qui inter auis cumquest terramque locatus,

discutiat, prope uti locus hic linquatur inanis.

Cuius ubi e regione loci uenere uolantes,

claudicat extemplo pinnarum nisus inanis

et conamen utrimque alarum proditur omne.                                       835

Hic ubi nixari nequeunt insistereque alis,

scilicet in terram delabi pondere cogit

natura, et uacuum prope iam per inane iacentes

dispergunt animas per caulas corporis omnis.


Frigidor porro in puteis aestate fit umor,                                              840

rarescit quia terra calore et semina si qua

forte uaporis habet proprie, dimittit in auras

Quo magis est igitur tellus effecta calore,

fit quoque frigidor qui in terrast abditus umor.

Frigore cum premitur porro omnis terra coitque                                  845

et quasi concrescit, fit scilicet ut coeundo

exprimat in puteos si quem gerit ipsa calorem.


Esse apud Hammonis fanum fons luce diurna

frigidus et calidus nocturno tempore fertur.

Hunc homines fontem nimis admirantur et acri                                   850

sole putant subter terras feruescere partim,

nox ubi terribili terras caligine texit.

Quod nimis a uerast longe ratione remotum.

Quippe ubi sol nudum contractans corpus aquai

non quierit calidum supera de reddere parte,                                       855

cum superum lumen tanto feruore fruatur,

qui queat hic supter tam crasso corpore terram

precoquere umorem et calido satiare uapore?

Praesertim cum uix possit per saepta domorum

insinuare suum radiis ardentibus aestum.                                             860

Quae ratiost igitur? Nimirum terra magis quod

rara tenet circum fontem quam cetera tellus

multaque sunt ignis prope semina corpus aquai.

Hoc ubi roriferis terram nox obruit undis

extemplo penitus frigescit terra coitque.                                              865

Hac ratione fit ut, tamquam compressa manu sit,

exprimat in fontem quae semina cumque habet ignis,

quae calidum faciunt laticis tactum atque uaporem.

Inde ubi sol radiis terram dimouit obortus

et rarefecit calido miscente uapore,                                                      870

rursus in antiquas redeunt primordia sedes

ignis et in terram cedit calor omnis aquai.

Frigidus hanc ob rem fit fons in luce diurna.

Praeterea solis radiis iactatur aquai

umor et in lucem tremulo rarescit ab aestu;                                         875

propterea fit uti quae semina cumque habet ignis

dimittat; quasi saepe gelum, quod continet in se,

mittit et exoluit glaciem nodosque relaxat.


Frigidus est etiam fons, supra quem sita saepe

stuppa iacit flammam concepto protinus igni,                                     880

taedaque consimili ratione accensa per undas

conlucet, quocumque natans inpellitur auris.

Nimirum quia sunt in aqua permulta uaporis

semina, de terraque necessest funditus ipsa

ignis corpora per totum consurgere fontem                                          885

et simul expirare foras exireque in auras,

non ita multa tamen, calidus queat ut fieri fons;

praeterea dispersa foras erumpere cogit

uis per aquam subito sursumque ea conciliari.

Quod genus endo marist Aradi fons, dulcis aquai                               890

qui scatit et salsas circum se dimouet undas;

et multis aliis praebet regionibus aequor

utilitatem opportunam sitientibu nautis,

quod dulcis inter salsas interuomit undas.

Sic igitur per eum possunt erumpere fontem                                       895

et scatere illa foras, in stuppam semina quae cum

conueniunt aut in taedai corpore adhaerent,

ardescunt facile extemplo, quia multa quoque in se

semina habent ignis stuppae taedaeque tenentes.

Nonne uides etiam, nocturna ad lumina linum                                    900

nuper ubi extinctum admoueas, accendier ante

quam tetigit flammam, taedamque pari ratione?

Multaque praeterea prius ipso tacta uapore

eminus ardescunt quam comminus imbuat ignis.

Hoc igitur fieri quoque in illo fonte putandumst.                                905


Quod superest, agere incipiam quo foedere fiat

naturae, lapis hic ut ferrum ducere possit,

quem Magneta uocant patrio de nomine Grai,

Magnetum quia sit patriis in finibus ortus.

Hunc homines lapidem mirantur; quippe catenam                              910

saepe ex anellis reddit pendentibus ex se.

Quinque etenim licet interdum plurisque uidere

ordine demisso leuibus iactarier auris,

unus ubi ex uno dependet supter adhaerens

ex alioque alius lapidis uim uinclaque noscit:                                     915

usque adeo permananter uis perualet eius.

Hoc genus in rebus firmandumst multa prius quam

ipsius rei rationem reddere possis,

et nimium longis ambagibus est adeundum;

quo magis attentas auris animumque reposco.                                     920


Principio omnibus ab rebus, quascumque uidemus,

perpetuo fluere ac mitti spargique necessest

corpora quae feriant oculos uisumque lacessant:

perpetuoque fluunt certis ab rebus odores;

frigus ut a fluuis, calor ab sole, aestus ab undis                                   925

aequoris exesor moerorum litora propter;

nec uarii cessant sonitus manare per auras;

denique in os salsi uenit umor saepe saporis,

cum mare uersamur propter, dilutaque contra                                     992

cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.                                      934

Usque adeo omnibus ab rebus res quaeque fluenter                            935

fertur et in cunctas dimittitur undique partis                                        930

nec mora nec requies interdatur ulla fluendi,

perpetuo quoniam sentimus, et omnia semper

cernere odorari licet et sentire sonare.                                                  933


Nunc omnes repetam quam raro corpore sint res                                 936

commemorare; quod in primo quoque carmine claret:

quippe etenim, quamquam multas hoc pertinet ad res

noscere, cum primis hanc ad rem protinus ipsam,

qua de disserere adgredior, firmare necessest                                      940

nil esse in promptu nisi mixtum corpus inani.

Principio fit ut in speluncis saxa superna

sudent umore et guttis manantibu stillent.

Manat item nobis e toto corpore sudor,

crescit barba pilique per omnia membra, per artus.                             945

Diditur in uenas cibus omnis, auget alitque

corporis extremas quoque partis unguiculosque.

Frigus item transire per aes calidumque uaporem

sentimus, sentimus item transire per aurum

atque per argentum, cum pocula plena tenemus.                                 950

Denique per dissaepta domorum saxea uoces

peruolitant, permanat odor frigusque uaposque

ignis, qui ferri quoque uim penetrare sueuit.

Denique qua circum caeli lorica coercet


* * *

morbida uisque simul, cum extrinsecus insinuatur,                             955

et tempestates terra caeloque coortae,

in caelum terrasque remotae iure facessunt;

quandoquidem nil est nisi raro corpore nexum.


Huc accedit uti non omnia, quae iaciuntur

corpora cumque ab rebus, eodem praedita sensu                                 960

atque eodem pacto rebus sint omnibus apta.

Principio terram sol excoquit et facit are,

at glaciem dissoluit et altis montibus altas

extructuras<que> niues radiis tabescere cogit;

denique cera liquefit in eius posta uapore.    965

Ignis item liquidum facit aes aurumque resoluit,

at coria et carnem trahit et conducit in unum.

Umor aquae porro ferrum condurat ab igni,

at coria et carmen mollit durata calori.

Barbigeras oleaster eo iuuat usque capellas,                                        970

effluat ambrosias quasi uero et nectare tinctus;

quom nil est homini quod amariu fronde hac extet.

Denique amaracinum fugitat sus et timet omne

unguentum; nam saetigeris subsus acre ueneumst,

quod nos interdum tamquam recreare uidetur.                                     975

At contra nobis caenum taeterrima cum sit

spurcities, eadem subus haec iucunda uidetur,

insatiabiliter toti ut uoluantur ibidem.

Hoc etiam superest, ipsa quam dicere de re

adgredior quod dicendum prius esse uidetur.                                       980

Multa foramina cum uariis sint reddita rebus,

dissimili inter se natura praedita debent

esse et habere suam naturam quaeque uiasque.

Quippe etenim uarii sensus animantibus insunt,

quorum quisque suam proprie rem percipit in se;                                985

nam penetrare alio sonitus alioque saporem

cernimus e sucis, alio nidoris odores.

[scilicet, id fieri cogit natura uiarum

multimodis uarians, ut paulo ostendimus ante].

Praeterea manare aliud per saxa uidetur,                                              991

atque aliud lignis, aliud transire per aurum,

argentoque foras aliud uitroque meare;

nam fluere hac species, illac calor ire uidetur,

atque aliis aliud citius transmittere eadem.                                          995

Scilicet id fieri cogit natura uiarum

multimodis uarians, ut paulo ostendimus ante,                                    997

propter dissimilem naturam textaque rerum.                                       990

Quapropter, bene ubi haec confirmata atque locata                             998

omnia constiterint nobis praeposta parata,

quod superest, facile hinc ratio reddetur et omnis                             1000

causa patefiet quae ferri pelliciat uim.

Principio fluere e lapide hoc permulta necessest

semina siue aestum qui discutit aera plagis,

inter qui lapidem ferrumque est cumque locatus.

Hoc ubi inanitur spatium multusque uacefit                                      1005

in medio locus, extemplo primorida ferri

in uacuum prolapsa cadunt coniuncta, fit utque

anulus ipse sequatur eatque ita corpore toto.

Nec res ulla magis primoribus <ex> elementis

indupedita suis arte conexa cohaeret                                                  1010

quam ualidi ferri natura et frigidus horror.

Quo minus est mirum, quod ducitur ex elementis,

corpora si nequeunt e ferro plura coorta

in uacuum ferri, quin anulus ipse sequatur;

quod facit, et sequitur, donec peruenit ad ipsum                               1015

iam lapidem caecisque in eo compagibus haesit.

Hoc fit idem cunctas in partis, unde uacefit

cumque locus, siue e transuerso siue superne

corpora continuo in uacuum uicina feruntur;

quippe agitantur enim plagis aliunde nec ipsa                                   1020

sponte sua sursum possunt consurgere in auras.

Huc accedit item, quare queat id magis esse,

haec quoque res adiumento, motusque iuuatur,

quod, simul a fronte est anelli rarior aer

factus inanitusque locus magis ac uacuatus,                                      1025

continuo fit uti qui post est cumque locatus                                       1033

aer a tergo quasi prouehat atque propellat.                                        1026

Semper enim circumpositus res uerberat aer;

sed tali fit uti propellat tempore ferrum,

parte quod ex una spatium uacat et capit in se.

Hic, tibi quem memoro, per crebra foramina ferri                            1030

paruas ad partis suptiliter insinuatus

trudit et inpellit, quasi nauem uelaque uentus.

Denique res omnes debent in corpore habere                                    1034

aera, quandoquidem raro sunt corpore et aer                                     1035

omnibus est rebus circumdatus adpositusque.

Hic igitur, penitus qui in ferrost abditus aer,

sollicito motu semper iactatur eoque

uerberat anellum dubio procul et ciet intus;

scilicet, illo eodem fertur quo praecipitauit                                       1040

iam semel et partem in uacuam conamina sumpsit.


Fit quoque ut a lapide hoc ferri natura recedat

interdum, fugere atque sequi consueta uicissim.

Exultare etiam Samothracia ferrea uidi

et ramenta simul ferri furere intus ahenis                                           1045

in scaphiis, lapis hic Magnes cum subditus esset;

usque adeo fugere a saxo gestire uidetur.

Aere interposito discordia tanta creatur

propterea quia nimirum prius aestus ubi aeris

praecepit ferrique uias possedit apertas,                                             1050

posterior lapidis uenit aestus et omnia plena

inuenit in ferro neque habet qua tranet ut ante;

cogitur offensare igitur pulsareque fluctu

ferrea texta suo; quo pacto respuit ab se

atque per aes agitat, sine eo quod saepe resorbet.                             1055

Illud in his rebus mirari mitte, quod aestus

non ualet e lapide hoc alias impellere item res.

Pondere enim fretae partim stant: quod genus aurum;

et partim raro quia sunt cum corpore, ut aestus

peruolet intactus, nequeunt inpellier usquam;                                   1060

lignea materies in quo genere esse uidetur.

Interutrasque igitur ferri natura locata

aeris ubi accepit quaedam corpuscula, tum fit,

inpellant ut eo Magnesia flumine saxa.

Nec tamen haec ita sunt aliarum rerum aliena,                                  1065

ut mihi multa parum genere ex hoc suppeditentur

quae memorare queam inter se singlariter apta.

Saxa uides primum sola colescere calce.

Glutine materies taurino iungitur una,

ut uitio uenae tabularum saepius hiscant                                            1070

quam laxare queant compages taurea uincla.

Vitigeni latices aquai fontibus audent

misceri, cum pix nequeat grauis et leue oliuom.

Purpureusque color conchyli iungitur una

corpore cum lanae, dirimi qui non queat usquam,                             1075

non si Neptuni fluctu renouare operam des,

non, mare si totum uelit eluere omnibus undis.

Denique non auro res aurum copulat una

aerique <aes> plumbo fit uti iungatur ab albo?

Cetera iam quam multa licet reperire. Quid ergo?                             1080

Nec tibi tam longis opus est ambagibus usquam,

nec me tam multam hic operam consumere par est,

sed breuiter paucis praestat comprendere multa:

quorum ita texturae ceciderunt mutua contra,

ut caua conueniant plenis haec illius illa                                            1085

huiusque inter se, iunctura haec optima constat.

Est etiam, quasi ut anellis hamisque plicata

inter se quaedam possint coplata teneri;

quod magis in lapide hoc fieri ferroque uidetur.

Nunc ratio quae sit morbis aut unde repente                                      1090

mortiferam possit cladem conflare coorta

morbida uis hominum generi pecudumque cateruis,

expediam. Primum multarum semina rerum

esse supra docui quae sint uitalia nobis,

et contra quae sint morbo mortique necessest                                   1095

multa uolare; ea cum casu sunt forte coorta

et perturbarunt caelum, fit morbidus aer.

Atque ea uis omnis morborum pestilitasque

aut extrinsecus ut nubes nebulaeque superne

per caelum uienunt, aut ipsa saepe coorta                                          1100

de terra surgunt, ubi putorem umida nactast

intempestiuis pluuiisque et solibus icta.

Nonne uides etiam caeli nouitate et aquarum

temptari procul a patria quicumque domoque

adueniunt ideo quia longe discrepitant res?                                       1105

Nam quid Brittannis caelum differre putamus,

et quod in Aegypto est qua mundi claudicat axis,

quidue quod in Ponto est differre, et Gadibus atque

usque ad nigra uirum percocto saecla colore?

Quae cum quattuor inter se diuersa uidemus                                     1110

quattuor a uentis et caeli partibus esse,

tum color et facies hominum distare uidentur

largiter et morbi generatim saecla tenere.

Est elephas morbus qui propter flumina Nili

gignitur Aegypto in media neque praeterea usquam.                        1115

Atthide temptatur gressus oculique in Achaeis

finibus. Inde aliis alius locus est inimicus

partibus ac membris: uarius concinnat id aer.

Proinde ubi se caelum quod nobis forte alienum

commouet atque aer inimicus serpere coepti,                                    1120

ut nebula ac nubes paulatim repit et omne

qua graditur conturbat et immutare coactat,

fit quoque ut, in nostrum cum uenit denique caelum,

corrumpat reddatque sui simile atque alienum.

Haec igitur subito clades noua pestilitasque                                      1125

aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas,

aut alios hominum pastus pecudumque cibatus,

aut etiam suspensa manet uis aere in ipso

et, cum spirantes mixtas hinc ducimus auras,

illa quoque in corpus pariter sorbere necessest.                                 1130

Consimili ratione uenit bubus quoque saepe

pestilitas et iam pigris balantibus aegror.

Nec refert utrum nos in loca deueniamus

nobis aduersa et caeli mutemus amictum,

an caelum nobis ultro natura coruptum                                              1135

deferat aut aliquid quo non consueuimus uti,

quod nos aduentu possit temptare recenti.


Haec ratio quondam morborum et mortifer aestus

finibus it Cecropis funestos reddidit agros

uastautique uias, exhausit ciuibus urbem.                                          1140

Nam penitus ueniens Aegypti finibus ortus,

aera permensus multum camposque natantis,

incubuit tandem populo Pandionis omni

Inde cateruatim morbo mortique dabantur.

Principio caput incensum feruore gerebant                                        1145

et duplicis oculos suffusa luce rubentes.

Sudabant etiam fauces intrinsecus atrae

sanguine et ulceribus uocis uia saepta coibat

atque animi interpres manabat lingua cruore

debilitata malis, motu grauis, aspera tactu.                                        1150

Inde ubi per fauces pectus complerat et ipsum

morbida uis in cor maestum confluxerat aegris,

omnia tum uero uitai claustra lababant.

Spiritus ore foras taetrum uoluebat odorem,

rancida quo perolent proiecta cadauera ritu.                                      1155

Atque animi prorsum <tum> uires totius, omne

languebat corpus leti iam limine in ipso.

Intolerabilibusque malis erat anxius angor

absidue comes et gemitu commixta querella.

Singultusque frequens noctem per saepe diemque                            1160

corripere adsidue neruos et membra coactans

dissoluebat eos, defessos ante, fatigans.

Nec nimio cuiquam posses ardore tueri

corporis in summo summam feruescere partem,

sed potius tepidum manibus proponere tactum                                  1165

et simul ulceribus quasi inustis omne rubere

corpus, ut est per membra sacer dum diditur ignis.

Intima pars hominum uero flagrabat ad ossa,

flagrabat stomacho flamma ut fornacibus intus.

Nil adeo posses cuiquam leue tenueque membris                             1170

uertere in utilitatem, at uentum et frigora semper.

In fluuios partim gelidos ardentia morbo

membra dabant nudum iacientes corpus in undas.

Multi praecipites nymphis putealibus alte                                         1178

inciderunt ipso uienientes ore patente:                                               1174

insedabiliter sitis arida, corpora mersans,                                          1175

aequabat multum paruis umoribus imbrem.

Nec requies erat ulla mali: defessa iacebant

corpora; mussabat tacito medicina timore,                                        1179

quippe patentia cum totiens ardentia morbis                                     1180

lumina uersarent oculorum expertia somno.

Multaque praeterea mortis tum signa dabantur,

perturbata animi mens in maerore metuque,

triste supercilium, furiosus uoltus et acer,

sollicitae porro plenaeque sonoribus aures,                                       1185

creber spiritus aut ingens raroque coortus,

sudorisque madens per collum splendidus umor,

tenuia sputa minuta, croci contacta colore

salsaque, per fauces rauca uix edita tussi.

In manibus uero nerui trahere et tremere artus                                  1190

a pedibusque minutatim succedere frigus

non dubitabat; item ad supremum denique tempus

compressae nares, nasi primoris acumen

tenue, cauati oculi, caua tempora, frigida pellis

duraque, in ore iacens rictum, frons tenta manebat.                          1195

Nec nimio rigida post artus morte iacebant.

Octauoque fere candenti lumine solis

aut etiam nona reddebant lampade uitam.

Quorum siquis, ut est, uitarat funera leti,

ulceribus taetris et nigra proluuie alui                                                1200

posterius tamen hunc tabes letumque manebat,

aut etiam multus capitis cum saepe dolore

corruptus sanguis expletis naribus ibat:

huc hominis totae uires corpusque fluebat.

Profluuium porro qui taetri sanguinis acre                                         1205

exierat, tamen in neruos huic morbus et artus

ibat et in partis genitalis corporis ipsas.

Et grauiter partim metuentes limina leti

uiuebant ferro priuati parte uirili,

et manibus sine nonnulli pedibusque manebant                                1210

in uita tamen, et perdebant lumina partim:

usque adeo mortis metus his incesserat acer

Atque etiam quosdam cepere obliuia rerum

cunctarum, neque se possent cognoscere ut ipsi.

Multaque humi cum inhumata iacerent corpora supra                      1215

corporibus, tamen alituum genus atque ferarum

aut procul absiliebat, ut acrem exiret odorem,

aut, ubi gustarat, languebat morte propinqua.

Nec tamen omnino temere illis solibus ulla

comparebat auis, nec <tris>tia saecla ferarum                                   1220

exibant siluuis: languebant pleraque morbo

et moriebantur. Cum primis fida canum uis

strata uiis animam ponebat in omnibus aegre;

extorquebat enim uitam uis morbida membris.

Incomitata rapi certabant funera uasta,                                              1225

nec ratio remedi communis certa debatur;

nam quod ali dederat uitalis aeris auras

uoluere in ore licere et caeli templa tueri,

hoc aliis erat exitio letumque parabat.

Illud in his rebus miserandum magnopere unum                               1230

aerumnabile erat, quod ubi se quisque uidebat

implicitum morbo, morti damnatus ut esset,

deficiens animo maesto cum corde iacebat,

funera respectans animam amittebat ibidem.

Quippe etenim nullo cessabant tempore apisci                                  1235

ex aliis alios auidi contagia morbi,

lanigeras tamquam pecudes et bucera saecla.                                    1245

Idque uel in primis cumulabat funere funus.                                     1237

Nam quicumque suos fugitabant uisere ad aegros,

uitai nimium cupidos mortisque timentis

poenibat paulo post turpi morte malaque,                                          1240

desertos, opis expertis, incuria mactans.

Qui fuerant autem praesto, contagibus ibant

atque labore, pudor quem tum cogebat obire

blandaque lassorum uox mixta uoce querellae.                                 1244

Optimus hoc leti genus ergo quisque subibat.                                   1246


* * *

inque aliis alium, populum sepelire suorum

certantes: lacrimis lassi luctuque redibant;

inde bonam partem in lectum maerore dabantur.

Nec poterat quisquam reperiri, quem neque morbus                         1250

nec mors nec luctus temptaret tempore tali.

Praeterea iam pastor et armentarius omnis

et robustus item curui moderator aratri

languebat, penitusque casa contrusa iacebant

corpora paupertate et morbo dedita morti.                                         1255

Exanimis pueris super exanimata parentum

corpora nonnumquam posses retroque uidere

matribus et patribus natos super edere uitam.

Nec minimam partem ex agris is maeror in urbem

confluxit, languens quem contulit agricolarum                                 1260

copia conueniens ex omni morbida parte.

Omnia complebant loca tectaque; quo magis aestu

confertos ita aceruatim mors accumulabat.

Multa siti prostrata uiam per proque uoluta

corpora silanos ad aquarum strata iacebant                                        1265

interclusa anima nimia ab dulcedine aquarum,

multaque per populi passim loca prompta uiasque

languida semanimo cum corpore membra uideres

horrida paedore et pannis cooperta perire

corporis inluuie; pelli super ossibus una,                                           1270

ulceribus taetris prope iam sordeque sepulta.

Omnia denique sancta deum delubra replerat

corporibus mors exanimis onerataque passim

cuncta cadaueribus caelestum templa manebant,

hospitibus loca quae complerant aedituentes.                                    1275

Nec iam religio diuom nec numina magni

pendebantur enim: praesens dolor exsuperabat.

Nec mos ille sepulturae remanebat in urbe,

quo prius hic populus semper consuerat humari;

perturbatus enim totus trepidabat, et unus                                         1280

quisque suum pro re <defunctum> maestus humabat.

Multaque <res> subita et paupertas horrida suasit.

Namque suos consanguineos aliena rogorum

insuper extructa ingenti clamore locabant

subdebantque faces, multo cum sanguine saepe                                1285

rixantes potius quam corpora desererentur.