Orain bi milla urte

Wikitekatik
Orain bi milla urte  (1931) 
Txirrita

Orain bi milla urte


 Orain bi milla urte inguru
 Bezela ziran asiyak
 Eromatarrak berendu nairik
 Gure zazpi probintziyak
 Garai artako abarkadunak
 Ziran jeniyoz biziyak
 Baziran penaz amildu eta
 Beren ezurrak autsiyak
 Lastimosuak izango ziran
 Ayen orduko antsiyak.
 
 Denbora artako gerrero zarrak
 (...) ondraduak
 Aziyuetan irabazita
 Jazten zituzten graduak
 Irurogeita lau urtekoak
 Bezebiltzan soldaduak
 Orain bezela etzuen iñor
 Engañatutzen diruak
 Lekobide ta Osobal ziran
 Kantabria'ko buruak.
 
 Aitona oyek zer pentsatu zuten
 Azkeneko eriyotzian
 Ez genduela jakin izango
 Pena daukat biyotzean
 Arrats guziyan otzak guardiyan
 Egunaz erdi gosian
 Zenbat naigabe sufritu zuten
 Erniyo'ko gurutzean
 Ayen orduko oraziyuak
 Ederrak izango ziran.
 
 Gure izeben amen amonen
 Osaben aiten aitonak
 Emen fueroak defenditutzen
 Ibilitako gizonak
 Bertan batalla irabazita
 Gero Erroma'ra joanak
 Otabiano'k galdu zituan
 Berebiziko lagunak
 Aundi gaiztoak diran tokian
 Pagatzen du txiki onak.

Larrosa baño zabalagoko
 Gure zazpi probintziyak
 Baratza eder bat bezela zeuden
 Guziyak lorez jantziyak
 Lau Españian morroi gaudenak
 Iru or ditu Frantziya'k
 Gizon gaizto bat dala mediyo
 Ondatu giñan guziyak
 Beste munduan ikusten badet
 Eman biaizkat graziyak.
 
 Persegituak izandu gera
 Joan dan zenbait urtian
 Asko zebiltzan agindu nairik
 Kantabria'ko partian
 Mantxa gabeko lora ederrak
 Estalirikan lurpean
 Errespetua guardatzen zuten
 Lartaun emen zan artian
 Oraindik ere denbora dago
 Berriro saya gaitian.
 
 Geren sallari segi zayogun
 Ez bestetara mugitu
 Motiborikan asko badaukat
 Ongi esan nai banitu
 Ni engañatzen ez baldin banaiz
 Euskalerriyak banitu
 Kantabriaren izena ere
 Nai ez dutenak aditu
 Zazpi senide aita batenak
 Ezin gerade unitu.
 
 Zazpi senide aita batenak
 Danak euskaldun garbiyak
 Tubal zarraren artaldetikan
 Banatutako ardiyak
 Aiten aitona nungoa zuten
 Ez dakitenak erdiyak
 Utzi ditzagun bide illunak
 Billa ditzagun argiyak
 Beti-betiko bere izena
 Izan dezan Kantabriyak.
 
 Beren idea beste gauzarik
 Ez daukatenak buruan
 Gaurko egunian alako asko
 Baditugu inguruan
 Esaten zaye Kantabria onek
 Bere jabia nor duan
 Kontra egiten asten zaizkigu
 Setosuaren moduan
 Geren anayak ez ditugula
 Esan gentzake orduan.
 
 Baldin egiyaz egiña bada
 Aurreko zuzen-papera
 Zazpi probintzi euskarazkoak
 Kantabriatarrak gera
 Nere biyotzak daukan asmoa
 Beti dijoa pakera
 Bide askotatik martxa zuzenik
 Ezin gentzake atera
 Onena zein dan ongi neurtuta
 Bildu gaitezen batera.
 
 Zazpi senide aita batenak
 Egotea emen triste
 Fortunatu da desgrazi batez
 Bañan ez genduan uste
 Maitatzen dute etorri dana
 Besteren gauzaren eske
 Egunen batez asarre xamar
 Ikusi bear gaituzte
 Jakin dezaten bagerala gu
 Izena geran ainbeste.
 
 Mundu onetan ezin bizi ta
 Ez degu joan nai bestera
 Gezurra esanda ez dago andik
 Etortzerikan ostera
 Arrazoi gabe eman ziguten
 Lege kontrako jazkera
 Gañera berriz kontari daude
 Galduko dala euskera
 Gogor egiten ezbazayote
 Oyentzat aña ez gera.
 
 Kolka txarraren azpiyan dauden
 Txito urrikalgarriyak
 Amarretatik bost iltzen dira ta
 Beste bostak elbarriyak
 Pizti gaiztuen bildurrez beti
 Gora begira jarriyak
 Indar gutxiko gorputzak eta
 Suspiriyuak larriyak
 Kastigu onen mendian bizi
 Gera gaur Euskal-Erriyak.