Orrialde:Zumalakaregi (1935).djvu/37

Wikitekatik
Orri hau berrikusia izan da

aurrak lepo gañean,
janak saski betean,
etxeko tresnak artuta,
ero zorian doaz urruti,
itxaropena galduta.
 
Oñaze latza ematen digu
amezkoatar jendeak...
Amoña zarrak, illobarekin
arintzen ditu nekeak.
Ara aurtxo txikia,
orain jaio berria,
negar gorritan goseak!
Gazteak itun, zartuak makal...
Orra gudaren kalteak!
 
Zumalarekin andre zartxo bat
ona nun zaigun agiri;
semetxo batek laguntzen dio
eskutik bere amari.
—Zer nai dezu andere?
—Jauna: or ditut nere
beste seme bi, ta zuri
eska nai dizut beste au ere
artzeko zukin gudari.
 
Arritu zaigu gure gizona
eskaera au ikusiz;