Ipui onac, ceintzuetan arquituco dituzten euscaldun necazari ta gazte gueiac eracaste ederrac beren vicitza zucentzeco/Leoia ta Aizeria

by Bizenta Mogel

←Arranoa ta beste Egaztiak

Ipui onac  (1804)  Bizenta Mogel Leoia ta Aizeria

Otso ta Asto gaixotua→

Leoia ta Aizeria

Gizenduta zegoan leoi batek, siniserazo nai zuen eririk zegoala, ta erakarten zituen bera ekustera beste Abere ta Lauoñekoak, zalako guzien buru, edo Erregea. Ordea eltzea ta irenstea guzia bat zan. Eldu zan leiza atarira asko jakiña zan Aizeri bat. Diotsa oni Leoiak bere etzuntegi, edo oetik:

        —Atoz aurrera.

        —Ez ni —eranzun zion Aizeriak—. Dakustaz sartzen diradenan oñatzak, ez ordea irtetzen dutenenak.

        Ala gorde zuen burua asko jakiñez, ta begiratua izanaz.

        Ipui onek erakasten du, besteen kalte, irrisku, ta gaitzetatik ikasi bear degula gere gordebidea. Orragatikan

                Besteen gaitzetan ipiñi begiak,

                Ta ekusi nondik diran etorriak.