1
Goguan izango det
bai gaurko eguna,
berriro biyok alkar
ikusi deguna;
auxen da ditxa eta
auxen da fortuna,
zergatikan zu zeran,
maitetxo kutuna,
nere asnasia ta
nere osasuna.
2
Egiyazko amoriyoz
nai dizutalako,
zugatik pasatzen det
naibagia franko;
oraiñ au poza bistan
zaukazkitalako!
Aspaldiyan ikusi
ez ziñdutalako,
ura bildurra nekan
miñ zenubelako!
3
Nere biyotzak o zer
poza duben artu!
Onen golpiak eziñ
ditut aguantatu;
bere lekutik dabill
nayian faltatu,
kanpora irten ez dediñ
biar det kalkatu,
gaxuak zuregana,
nai luke saltatu!
4
Au nere zoramena
zutzat gustatuta,
bildur naiz gera nadiñ
burutik galduta;
ainbesteraño nago
enamoratuta,
nai badezu, oñetan
belaunikatuta,
adoratuko zaitut,
agindu zazu-ta.
5
Zer ote da graziyan
norbait erortzia!
Zu zerala meriyo
ai au erotzia!
Frankotan gertatu zait
gogora etortzia
kanpan-torrian gora
korrika iyotzia
ta zure alabantzan
kanpanak jotzia.
6
Nik eziñ xinistu det
zuk esan dezula
nere amoriyua
dudan dakazula;
arren, orlakorikan
pentsa ez zazula,
eta nai det seguru
jakiñ dezazula
beti bezela zure
mende nakazula.
7
Fiñ nabillen edo ez
ez zaudezen dudan,
ara zer juramentu
egingo dizuran
aiñ amoriyo aundiz
nola zu zaituran,
maitatzen baldiñ badet
besterik sekulan,
ez dezatala izan
parterik zeruban.
8
Zure graziyetara
oso zoratuba,
biyotza sentitzen det
enamoratuba;
ni bizi naizen arte,
baratz loratuba,
dizdizara klarozko
izar doratuba,
ez zaizu faltatuko
nork adoratuba!
9
Ala dirurizu ta
zaukazkit loretzat,
baratzakuak baño
oraindik obetzat.
Norentzako zera zu,
loria, norentzat?
Ez zenuke izan biar
beste norentzat,
baizikan biyotzetik
nai dizun onentzat!
10
Lengo egun batian,
—ai, San Antoniyo!—
doi-doi egiñ zeniran
kalian ariyo;
badakit, sobra dakit
zer dala meriyo
errezibitzen nazun
orlako seriyo
zuk asko merezi ta
nik gutxi baliyo!
11
Aguro ezkontzeko
dakat animua,
bakarrik aspertu naiz,
biat arrimua;
obran zurekiñ jarri
nai nuke asmua,
bara, zumo gozodun
marrubi umua,
zu nere miñarentzat
zera balsamua.
12
Aditzera detanez,
dama begi alai,
zure ondoren dabill
makiña bat galai;
bañan aietakorik
ez omen dezu nai;
bara ni nai banazu
izan zuk senargai,
konformatzen al zeran
esan ez edo bai.
13
Bañan ikusten zaitut
erantzun nai ezik,
baietzik esan gabe,
ain gutxi ezetzik;
orla gelditutzia
egin bage itzik,
ezin pentsa nezake
dala beste gauzik,
senartzako artu nai
ez nazula baizik.
14
Senartzat nai al nazun
egon naiz galdez ta,
ez nazu baietz esan,
ezetz ere ez-ta;
ori zuk ez dirazu
nai esan itzez ta,
beste modu batera
baliya zaitez ta,
igual da ematia
kartaz errespuesta.
15
Baldiñ ez banaitzazu
sartutzen gogora,
ez det asko pasako
erriyan denbora
paraje abetatik
juango naiz iñora,
egun gutxiren barrun
betiko kanpora,
Buenos Aires'a edo
Montevideo'ra.
16
Au nik diyot:
Ez dakit zer esaten
ziyon errespuestan,
baña nola mutilla
Donostiya'n ez dan,
falta zan egunetik
pasa diranetan,
onezkero sartu da,
nere kontubetan,
Montevideo'n edo
Buenos Aires'etan.
