gelgaŕiak dakarkian negar, naspilak, deadar samiñak, laŕitasunak, su-gaŕak ez ote daude bikain eta bizi-alaiana, esanak 《Maitan》'eko burni gogoŕa bezelako, bertso kementsuetan?
Geŕa soñuko adaŕa'k,
deiluaz g a z l e sasoi dulcnai,
utztrik ume t a z a í a k . . .
. ..bukatzen d i r á d a m e kutunen
übo p;;liteko paríik,
¡tzaldurikan begi alaien
dizditzarizko t x i n g a / a .
Altonak m a k u r , a m a k auldnrik
ta g o z e a k iltzen aurak,
ñola ez daukan zer kendurikan
li^n tititsu zan b u l a f a k ,
zergatik kolko o p a r o t s u a k
gelditu d i r á m e d a r a k .
L e n g o arto ta g a r i soroak
estalitze;i ditu (afák,
eta etxcan ziran j a n g a í a k
kiskali su eta g a ^ a k . »
¡Itzak, olerkariarentzat, margoak ba-dira, oraingoan bai Otaño'k margo bizaiz guda kalteak erakusten dizkigula!
