argatic etzitzacan bestezaz quejatu bere semeari bere dolore gucien artean. Cer bada esango dit norbaitec? Ausaz Virgiña quejatu zan iñoiz ere passioco demporan? Etzan egondu isiltasunic ichien, ta aundienean? Eguia da: Euangelioac eztigu ecer esaten: baña beiñ iracurri neuan, Eutimion, ta Metafrasten gauza bat, arrezquero nere biotza chitez uquitzen didana. Dioe bada, ecen gurutze-ondoan cegoala Virgiña, ta hitzic eguiten etzigola semeac, urrago joan ta assi citzacala bere, odola cerioten oiñ santuac, muñeguiten, eta esan cigola, quid haec sunt ô Domine Deus? loquere aliquid modicum, ad tuam matrem recreandam... quis mei curam geret ac defendet? Cer da au, nere Jauna ta Jaungoicoa? cer pena dira oec, nere semea? Esan eguidazu cerbait, hizcho batbederic, zeure ama gozatzeco ta consolatzeco: norc nizaz contu iduquico deu, eta zeu il ezquero, norc ni zaituco nau? Cer da hori, diot neuc ere, Virgiña santea? escatu eguiozu beste gauzaric: eta nai eztezunean, Juduac onda daguitzan [33], cergatic ceraden usó beazunic baguecoa, ta eztagocan zeure biotzari escari gogorric, escatu eguiozu edolaric, atera zaguitzala alaco miñ, damu, dolore aundietatic. Baña hizcho batbaicican, ez? Ez nai deu, ta ez escatzen digo gueiago, loquere aliquid modicum.
Eguingo al digo bada alaco seme batec escari chiqui hori. Adi daguigun, cer eranzutendigon: mulier, ecce filius tuus (Joan. 19.) , emacumea, orra zeure semea. Oi eta amaren errayac, alaco eranzuera aditu ceueenac!
