ô bone Jesu, erruquiz ta deadarrez dio emen San Chrisostomoc, ô Jesus ona, ezteu beste icenic, ez beste icengoitiric andre doloreetaco orrec? hizcho bat escatu dizu, ta eranzuten diozu aiñ latz ta garratz? quid tam durè loqueris? alaco amodioz, alaco humildadez escatzeac mereci ote deu tratamentu gogor hori? quid matrem tuam crubuisti, quae te tam dulciter nutrivit tam dulciter laetavit? Andre hori da zeure ama, aiñ ondo aci cinduena, ain gozo bere bularrez bazcatu cinduena: cergatic bada deitzen eztiozu zeure ama?, ausaz lotsa cera alaco amagandic jaio izateaz? [35]. Eztaquit, nola dedan hitz oec esateco biotzic: eztigot hizcunde oni jarraitu nai gueiago. Etzion gaitzez ala hitzeguin semeac amari, ezpada onez ta amodioz: cergatic ce amaren icenaz aunditu ta berrituco ciauzcan bere miñac, damuac, ta doloreac, ides facam esse arbitrer, dio santuac, ne materno nomina matri dolorem amplius excitauit. Norc nizaz contu iduquico deu? esan cion Virgiñac; eta eranzun cion semeac, ecce filius tuus, San Juani cegocala, ta argan gueroi gucioi, orra non dezun zeure semea, zuzas contu iduqui ta zaituco zaituena. Vsteco dezue, hitz oequin gozatu zala Virgiña cerbait? ez bada, dio San Bernardoc, bai mindu ceueen bi auco ezpata batec baño gueiago, an non tibi plusquam gladius sermo ille, ecce filius tuus? ô nolaco ordaña ematen zacan Virgiñari, dio santuac! ematen zaca Zebedeoarena Jaungoico baten semearen orde, mirabe bat mundu onen jabearen orde, guizon uts bat Jaungoico eguiazco baten
